Έχω την εντύπωση ότι είμαστε ένα πολύ μικρό έθνος και κρυώνουμε. Για να ζεσταθούμε, μαζεύουμε ξύλα. Τα βάζουμε στη φωτιά κι όταν τελειώσουν δεν έχουμε άλλα. Έχουμε ακούσει ότι κάτι άλλοι, δικοί μας, έχουν πάει σε κάτι μέρη όπου τα ξύλα είναι άφθονα και τους ζηλεύουμε. Είμαστε πολύ λίγοι, έχουμε μείνει δυο τρεις. Προσπαθούμε να κρατηθούμε από τα ξύλα, ενώ αυτά καίγονται. Έτσι ξεχνάμε να ζεσταθούμε και υποφέρουμε συνέχεια. Ξέρετε, έχω την εντύπωση ότι εμείς οι τρεις είμαστε ολόκληρο το έθνος, αυτό είναι κάτι που δεν μου το βγάζει κανείς απ'το μυαλό.Χρήστος Βακαλόπουλος, Οι Πτυχιούχοι, 1984
είναι μάλλον συμπτωματική η παράθεση 2 αποσπασμάτων του Βακαλόπουλου σε δυο αλλεπάλληλα ποστ. απλώς συμβαίνει να είναι ταυτόχρονα ένας εξαιρετικός θεωρητικός και πρακτικός του μπαρ, από τους ουσιαστικότερους σχολιαστές της ελληνικής περίπτωσης και μάλλον η σημαντικότερη πρόωρη απώλεια της νεοελληνικής γραμματείας εδώ και αρκετά χρόνια. διαβάστε τον όπου μπορέσετε.
No comments:
Post a Comment